Boekentips juni 2025

De Ballerina van Auschwitz 

Edith Eger

De Ballerina van Auschwitz is een aangrijpende en toegankelijke bewerking van Edith Egers bekende memoires De Keuze, speciaal geschreven voor een jongvolwassen publiek. In deze versie neemt Eger ons mee in de belevingswereld van haar jonge zelf: een Hongaarse tiener en getalenteerd danseres, van wie het leven abrupt wordt verscheurd door de Holocaust en uiteindelijk haar deportatie naar Auschwitz.

Wat dit boek bijzonder maakt, is de vertelstijl: in tegenwoordige tijd en met de rauwe, soms ontregelende gedachten van een puber in onmenselijke omstandigheden. Hierdoor komt de lezer heel dichtbij Ediths innerlijke strijd, haar angst, woede en verwarring, maar ook haar bijna koppige doorzettingsvermogen. Juist doordat het perspectief van het jonge meisje wordt behouden, voelt het leed extra direct en tastbaar aan.

Paradoxaal genoeg is juist deze versie van Edith’s levensverhaal misschien nóg confronterender dan De Keuze. Waar het oorspronkelijke memoir verder loopt dan de Holocaust en ook Edith’s latere leven beschrijft, waarin zij naar de Verenigde Staten verhuist en zich uiteindelijk opnieuw vindt als psychotherapeute, wordt dit in De Ballerina van Auschwitz niet beschreven. 

De Ballerina van Auschwitz is een waardevol boek voor jongeren (en zeker toch ook voor volwassenen) die meer willen begrijpen over de Holocaust, trauma en herstel. Het is een pijnlijk maar toch ook hoopvol verhaal, verteld met moed, integriteit en de kracht van herinnering.

Gerecenseerd door Janne Punski-Hoogervorst, arts-onderzoeker en promovenda aan de Universiteit Haifa in Israel en voorzitter van de NtVP Communicatiecommissie.

Ik zal hem nooit meer papa noemen

Caroline Darian

“Het is een zware last om het kind te zijn van het slachtoffer én van de beul.”

In haar boek “Ik zal hem nooit meer papa noemen” neemt Caroline Darian, dochter van Gisèle Pelicot, de lezer mee in een waargebeurd verhaal van haar familie. Een verhaal dat inmiddels één van de meest publieke misbruikzaken in Frankrijk is geworden. 

Ze beschrijft hoe zij en haar familie de onthullende rechtszaak over jarenlang chemische onderwerping en seksueel misbruik door haar vader – en tientallen andere mannen – hebben beleefd, waarbij stukje bij beetje de volledige omvang van het misbruik aan het licht kwam. Caroline Darian maakt niet alleen het verhaal van haar familie zichtbaar, maar in het boek brengt ze ook de tekortkomingen in de herkenning van en hulpverlening aan vaak onzichtbare slachtoffers van chemische onderwerping onder de aandacht. Haar punt dat er standaard zou moeten worden getest voor tekenen van chemische onderwerping is een indringende oproep aan de gezondheidszorg.

Tegelijkertijd is dit boek meer dan een getuigenis van misbruik: het is een krachtig portret van overleven. De lezer volgt de persoonlijke ontwikkeling van Caroline en haar moeder – hun confrontaties, hun pogingen om te begrijpen wat hen is overkomen, en hun worsteling om het oude beeld van Dominique Pelicot te verenigen met zijn misdaden en leugens. Het boek is rauw, eerlijk en pijnlijk, maar ook doordrenkt van moed en hoop.

Gerecenseerd door Wencke Donath, PhD kandidaat Klinische Psychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Baba

Bo Hanna

Baba is een persoonlijk en waargebeurd verhaal van een kinderontvoering naar het buitenland. Wat doet het met je als je door een van je ouders wordt ontvoerd? Op vierjarige leeftijd wordt Bo Hanna ontvoerd, samen met zijn tweelingbroer en oudere broer. Hun vader haalt de jongens op van de crèche in Stockholm en neemt hen mee naar familie in Caïro. Een half jaar later vertrekken ze naar Nederland, waar ze zullen blijven. En hun moeder? Die is dood, zegt hun vader.

Het boek is geschreven vanuit het perspectief van het kind, waardoor je wordt meegenomen in zijn belevingswereld en als lezer samen met hem ontdekt dat het verhaal dat hij van zijn eigen vader te horen kreeg niet de waarheid is. Je leest hoe hij ouder wordt en langzaam maar zeker meer inzicht krijgt in de complexiteit van de situatie. Het verhaal gaat over ontwikkeling, familiegeheimen en veerkracht. Maar ook over hoe traumatische gebeurtenissen uiteenlopende gevolgen kunnen hebben voor (tweeling)broers die opgroeien in hetzelfde gezin. Het boek is vlot geschreven en op sommige momenten aangrijpend. Een aanrader voor iedereen die met kinderen werkt.

Gerecenseerd door Sophie van Leeuwen, Psycholoog bij Youz en communicatiemedewerker bij de NtVP.