We gebruiken een selectie van onze eigen cookies en cookies van derden op de pagina’s van deze website: Essentiële cookies, die nodig zijn om de website te kunnen gebruiken; functionele cookies, die zorgen voor een beter gebruiksgemak bij het gebruik van de website; prestatiecookies, die we gebruiken om geaggregeerde gegevens over websitegebruik en statistieken te genereren; en marketingcookies, die worden gebruikt om relevante inhoud en advertenties weer te geven. Als u "ALLES ACCEPTEREN" kiest, geeft u toestemming voor het gebruik van alle cookies. Via "Instellingen" kunt u op elk moment individuele cookietypen accepteren en weigeren en uw toestemming voor de toekomst intrekken.
29 januari 2023

Op woensdag 25 januari vonden 2 online lezingen plaats met als thema: “Dissociatie, na de zorgstandaard”.

In de eerste lezing, ‘Behandeling van dissociatieve stoornissen met het fasegerichte model’, besprak Desiree Tijdink de inhoud van het drie-fase model. Het fasegerichte model is een geintegreerd behandelmodel waarbij de behandeling doorgaans jaren duurt. De therapeutische relatie staat centraal en verschillende behandelmethodieken worden gebruikt. In fase 1 wordt de aandacht gericht op het leren omgaan met traumagerelateerde dissociatie. Diverse verbale en non-verbale technieken worden ingezet om cliënten te stabiliseren en te prepareren voor fase 2, waarin de daadwerkelijke traumaconfrontatie plaatsvindt. In fase 3 vindt consolidatie plaats en kan aandacht besteed worden aan rouw en herstel.

In de tweede lezing ‘Je mag er zijn als compleet plaatje: schematherapie voor mensen met dissociatieve identiteitsstoornis’ vertelde Rafaele Huntjens over de nieuw ontwikkelde behandeling voor cliënten met DIS. Huntjes ontwikkelde, in samenwerking met Marleen Rijkeboer en Arnoud Arntz, een aangepast schematherapie-protocol voor cliënten met een dissociatieve identiteitsstoornis. In meerdere onderzoeken is gebleken dat er robuust bewijs is voor overdracht van informatie tussen identiteiten waardoor het idee van afgesplitste identiteiten geheel wordt losgelaten. Cliënten kunnen zich gebeurtenissen herinneren maar durven dit veelal niet. Hierbij staan foutieve metacognities centraal, bijvoorbeeld: ‘ik zou gek zijn als ik me alles zou herinneren’ of ‘ik denk dat het beter is pijnlijke zaken te vergeten’. In een 3-jarige, intensieve behandeling leren cliënten omgaan met dissociatieve symptomen. Gedachten, gevoelens en gedragingen van verschillende identiteiten worden gekoppeld aan specifieke modi wat als doel heeft om te normaliseren, reïficatie tegen te gaan en orde in de chaos te scheppen. Er is een sterke focus op experientiële technieken en er wordt creatief omgegaan met vermijding. Daarnaast wordt de nadruk gelegd op het versterken van autonomie en het bevorderen van adaptieve coping skills.

lezing