7 februari 2019
Auteurs: Richard A. Bryant, Lucy Kenny, Amy Joscelyne, Natasha Rawson, Fiona Maccallum, Catherine Cahill & Sally Hopwood
Originele titel: Predictors of Treatment Response for Cognitive Behavior Therapy for Prolonged Grief Disorder
Achtergrond: Prolonged Grief Disorder (PGD) veroorzaakt significante beperkingen in ongeveer 7% van rouwende mensen. Alhoewel er is aangetoond dat cognitieve gedragstherapie (CGT) effectief is in de behandeling van PGD, is er een behoefte aan het identificeren van voorspellers van non-respons op behandeling.
Methoden: PGD-patiënten (N= 80) werden willekeurig toegewezen om ofwel 10-wekelijkse 2-uur durende groepssessies CGT te ontvangen en a) 4 individuele sessies van exposure-therapie, of b) CGT zonder exposure. PGD werd beoordeeld middels zelfrapportage metingen op baseline, post-behandeling (N = 61) en 6 maanden (N = 56) na de behandeling.
Resultaten: Post-treatment metingen wezen er op dat grotere verminderingen in ernst van rouw relatief aan niveaus voor de behandeling geassocieerd waren met deel uit maken van de CGT/Exposure groep, en lagere baseline niveaus van zelfverwijt en vermijding.
Conclusies: Deze patronen suggereren dat strategieën gericht op excessief zelfverwijt en vermijding tijdens behandeling de respons kan verhogen op rouwgerichte cognitieve gedragstherapie.
Sleutelwoorden: prolonged grief; cognitieve gedragstherapie; voorspeller; behandelrespons
APA citatie: Bryant, R. A., Kenny, L., Joscelyne, A., Rawson, N., Maccallum, F., Cahill, C., & Hopwood, S. (2017). Predictors of treatment response for cognitive behaviour therapy for prolonged grief disorder. European Journal of Psychotraumatology, 8, 1556551. doi:10.1080/20008198.2018.1556551
Vertaald door: Steven de Jong
Geaccepteerd voor publicatie op 23 november 2018, online gepubliceerd op 07 februari 2019.
Originele titel: Predictors of Treatment Response for Cognitive Behavior Therapy for Prolonged Grief Disorder
Achtergrond: Prolonged Grief Disorder (PGD) veroorzaakt significante beperkingen in ongeveer 7% van rouwende mensen. Alhoewel er is aangetoond dat cognitieve gedragstherapie (CGT) effectief is in de behandeling van PGD, is er een behoefte aan het identificeren van voorspellers van non-respons op behandeling.
Methoden: PGD-patiënten (N= 80) werden willekeurig toegewezen om ofwel 10-wekelijkse 2-uur durende groepssessies CGT te ontvangen en a) 4 individuele sessies van exposure-therapie, of b) CGT zonder exposure. PGD werd beoordeeld middels zelfrapportage metingen op baseline, post-behandeling (N = 61) en 6 maanden (N = 56) na de behandeling.
Resultaten: Post-treatment metingen wezen er op dat grotere verminderingen in ernst van rouw relatief aan niveaus voor de behandeling geassocieerd waren met deel uit maken van de CGT/Exposure groep, en lagere baseline niveaus van zelfverwijt en vermijding.
Conclusies: Deze patronen suggereren dat strategieën gericht op excessief zelfverwijt en vermijding tijdens behandeling de respons kan verhogen op rouwgerichte cognitieve gedragstherapie.
Sleutelwoorden: prolonged grief; cognitieve gedragstherapie; voorspeller; behandelrespons
APA citatie: Bryant, R. A., Kenny, L., Joscelyne, A., Rawson, N., Maccallum, F., Cahill, C., & Hopwood, S. (2017). Predictors of treatment response for cognitive behaviour therapy for prolonged grief disorder. European Journal of Psychotraumatology, 8, 1556551. doi:10.1080/20008198.2018.1556551
Vertaald door: Steven de Jong
Geaccepteerd voor publicatie op 23 november 2018, online gepubliceerd op 07 februari 2019.
Het European Journal of Psychotraumatology (EJPT) is een peer-reviewed, interdisciplinair wetenschappelijk tijdschrift dat deel uitmaakt van de European Society for Traumatic Stress Studies (ESTSS).
Het EJPT heeft als doel om wetenschappers, behandelaren en experts te betrekken bij de belangrijkste vraagstukken rond stress en trauma, waaronder individuele gebeurtenissen, herhaalde of chronische trauma's, grootschalige rampen en geweld.
