14 januari 2019
Auteurs: Sasja Dorresteijn, Thomas Edward Gladwin, Iris Eekhout, Eric Vermetten & Elbert Geuze
Originele titel: Childhood Trauma and the Role of Self-blame on Psychological Well-being after Deployment
Achtergrond: Trauma in de kindertijd en gevecht-gerelateerd trauma zijn beiden gerelateerd aan verminderd psychosociaal functioneren. Omgangsstrategieën spelen een belangrijke rol in de aanpassing aan traumatische gebeurtenissen.
Doel: De huidige studie onderzocht trauma in de kindertijd en de mediërende rol van omgangsstrategieën bij psychologische symptomen bij volwassenen uit een niet-klinische militaire populatie na uitzending naar Afghanistan. Bovendien werd de modererende rol van omgangsstrategiën bij kwetsbaarheid voor gevechtsgebeurtenissen onderzocht.
Methode: Participanten (N = 932) waren afkomstig uit een prospectieve studie die psychologische klachten (SCL-90), vroeg trauma (ETISR-SF), gevecht-gerelateerde gebeurtenissen en omgangsstrategieën (Brief COPE) meet. Mediatieanalyses door gezamenlijke significantie toetsing en moderatieanalyses werden uitgevoerd.
Resultaten: Trauma in de kindertijd is gerelateerd aan symptomen van algemene angst, depressie en problemen met betrekking tot interpersoonlijke sensitiviteit bij volwassenen door mediatie van zelfverwijt als een omgangsstrategie. Enig bewijs was gevonden dat zelfverwijt de kwetsbaarheid voor gevecht-gerelateerde gebeurtenissen modereerde dat resulteerde in psychologische problemen, specifiek symptomen van angst en depressie.
Conclusie: Militair personeel zou bewust gemaakt moeten worden van zelf-verwijtende maladaptieve overtuigingen wanneer wordt omgegaan wordt met aversieve gebeurtenissen. Negatieve overtuigingen over de eigen persoon en verstoorde trauma-gerelateerde cognities hebben mogelijk een basis in gebeurtenissen in de kindertijd. Zelfverwijtende cognities zou een potentieel veranderingsmechanisme kunnen zijn in empirisch onderbouwde trauma interventies zoals een cognitieve therapie.
Kernwoorden: kindertijd; trauma; coping; gevecht-gerelateerde stress; zelfverwijst; veteranen.
APA citatie: Dorresteijn, S., Gladwin, T. E., Eekhout, I., Vermetten, E., & Geuze, E. (2019). Childhood trauma and the role of self-blame on psychological well-being after deployment in male veterans. European Journal of Psychotraumatology, 10(1), 1558705. doi:10.1080/20008198.2018.1558705
Vertaling door Lonneke I.M. Lenferink
Geaccepteerd voor publicatie op 30 november 2018, online gepubliceerd op 14 januari 2019.
Originele titel: Childhood Trauma and the Role of Self-blame on Psychological Well-being after Deployment
Achtergrond: Trauma in de kindertijd en gevecht-gerelateerd trauma zijn beiden gerelateerd aan verminderd psychosociaal functioneren. Omgangsstrategieën spelen een belangrijke rol in de aanpassing aan traumatische gebeurtenissen.
Doel: De huidige studie onderzocht trauma in de kindertijd en de mediërende rol van omgangsstrategieën bij psychologische symptomen bij volwassenen uit een niet-klinische militaire populatie na uitzending naar Afghanistan. Bovendien werd de modererende rol van omgangsstrategiën bij kwetsbaarheid voor gevechtsgebeurtenissen onderzocht.
Methode: Participanten (N = 932) waren afkomstig uit een prospectieve studie die psychologische klachten (SCL-90), vroeg trauma (ETISR-SF), gevecht-gerelateerde gebeurtenissen en omgangsstrategieën (Brief COPE) meet. Mediatieanalyses door gezamenlijke significantie toetsing en moderatieanalyses werden uitgevoerd.
Resultaten: Trauma in de kindertijd is gerelateerd aan symptomen van algemene angst, depressie en problemen met betrekking tot interpersoonlijke sensitiviteit bij volwassenen door mediatie van zelfverwijt als een omgangsstrategie. Enig bewijs was gevonden dat zelfverwijt de kwetsbaarheid voor gevecht-gerelateerde gebeurtenissen modereerde dat resulteerde in psychologische problemen, specifiek symptomen van angst en depressie.
Conclusie: Militair personeel zou bewust gemaakt moeten worden van zelf-verwijtende maladaptieve overtuigingen wanneer wordt omgegaan wordt met aversieve gebeurtenissen. Negatieve overtuigingen over de eigen persoon en verstoorde trauma-gerelateerde cognities hebben mogelijk een basis in gebeurtenissen in de kindertijd. Zelfverwijtende cognities zou een potentieel veranderingsmechanisme kunnen zijn in empirisch onderbouwde trauma interventies zoals een cognitieve therapie.
Kernwoorden: kindertijd; trauma; coping; gevecht-gerelateerde stress; zelfverwijst; veteranen.
APA citatie: Dorresteijn, S., Gladwin, T. E., Eekhout, I., Vermetten, E., & Geuze, E. (2019). Childhood trauma and the role of self-blame on psychological well-being after deployment in male veterans. European Journal of Psychotraumatology, 10(1), 1558705. doi:10.1080/20008198.2018.1558705
Vertaling door Lonneke I.M. Lenferink
Geaccepteerd voor publicatie op 30 november 2018, online gepubliceerd op 14 januari 2019.
Het European Journal of Psychotraumatology (EJPT) is een peer-reviewed, interdisciplinair wetenschappelijk tijdschrift dat deel uitmaakt van de European Society for Traumatic Stress Studies (ESTSS).
Het EJPT heeft als doel om wetenschappers, behandelaren en experts te betrekken bij de belangrijkste vraagstukken rond stress en trauma, waaronder individuele gebeurtenissen, herhaalde of chronische trauma's, grootschalige rampen en geweld.
