22 maart 2019
Auteurs: Rahel Bachem, Jacob Y. Stein, Yafit Levin & Zahava Solomon
Originele titel: What doesn't kill you makes you feel older: Lifespan Adversity and its Association with subjective Age among former Prisoners of War
Achtergrond: Subjectieve leeftijd (SL) is een signaal van veroudering dat empirisch is geassocieerd met belemmeringen in de gezondheid en hindering van levensduur. Onderzoeken tonen aan dat tegenslagen in het leven kunnen leiden tot relatief oudere SL, maar zijn nog niet ingegaan op de differentiële bijdrage van levensgebeurtenissen gedurende het verloop en beloop van posttraumatische psychopathologie op de SL van verouderende overlevers van extreem trauma.
Doel: Om dit gat te vullen verkende de huidige studie de differentiële bijdrage van, a) tegenslagen in verscheidene levensfasen en b) trajecten van posttraumatische stressstoornis (PTSS) op de voorspelling van SL in een steekproef van voormalige krijgsgevangenen terwijl zij senioriteit ingaan. Methode. Een cohort van Israëlische voormalige krijgsgevangenen van de 1973 Yom Kippur oorlog (N=103) werden beoordeeld tijdens vier tijdspunten gedurende vier decennia na de oorlog. Een lineaire hiërarchische regressie werd gebruikt om de bijdrage te beoordelen van negatieve levensgebeurtenissen gedurende de kindertijd, lijden onder gevangenschap, levensgebeurtenissen sinds de oorlog en de trajecten van PTSS op het voorspellen van SL 42 jaar na repatriatie. Resultaten: Tegenslagen gedurende het leven verklaarde 50% van de variantie in SL, waarbij trajecten van PTSS de grootste bijdrage leverden, gevolgd door levensgebeurtenissen sinds de oorlog. Negatieve levensgebeurtenissen in de kindertijd voegden alleen aan de verklaarde variantie toe wanneer PTSS trajecten al in ogenschouw waren genomen. Blootstelling aan gevechtssituaties, participatie in aanvullende oorlogen en de ernst van specifieke gebeurtenissen tijdens gevangenschap bereikten de significantie niet, alhoewel deze laatste marginaal bijdroeg aan de verklaarde variantie (p = .069).
Conclusies: Deze studie laat het belang zien van het in meenemen van de voortzetting van posttraumatische psychopathologie samen met negatieve levensgebeurtenissen en hun differentiële implicaties wanneer SL wordt benaderd na extreem trauma. De bevindingen suggereren dat tegenslagen vroeg in het leven een latente factor kunnen zijn die de kwetsbaarheid verhogen op posttraumatische vroegtijdige verouderingsprocessen.
Sleutelwoorden: oorlogstrauma; gevangenschap; negatieve levensgebeurtenissen; verouderingsproces; vroegtijdige veroudering.
Citatie: Rahel Bachem, Jacob Y. Stein, Yafit Levin & Zahava Solomon (2019) What doesn’t kill you makes you feel older: lifespan adversity and its association with subjective age among former prisoners of war, European Journal of Psychotraumatology, 10:1, DOI: 10.1080/20008198.2019.1583522
Vertaling door Steven de Jong
Geaccepteerd op 05 februari 2019, online gepubliceerd op 22 maart 2019
Originele titel: What doesn't kill you makes you feel older: Lifespan Adversity and its Association with subjective Age among former Prisoners of War
Achtergrond: Subjectieve leeftijd (SL) is een signaal van veroudering dat empirisch is geassocieerd met belemmeringen in de gezondheid en hindering van levensduur. Onderzoeken tonen aan dat tegenslagen in het leven kunnen leiden tot relatief oudere SL, maar zijn nog niet ingegaan op de differentiële bijdrage van levensgebeurtenissen gedurende het verloop en beloop van posttraumatische psychopathologie op de SL van verouderende overlevers van extreem trauma.
Doel: Om dit gat te vullen verkende de huidige studie de differentiële bijdrage van, a) tegenslagen in verscheidene levensfasen en b) trajecten van posttraumatische stressstoornis (PTSS) op de voorspelling van SL in een steekproef van voormalige krijgsgevangenen terwijl zij senioriteit ingaan. Methode. Een cohort van Israëlische voormalige krijgsgevangenen van de 1973 Yom Kippur oorlog (N=103) werden beoordeeld tijdens vier tijdspunten gedurende vier decennia na de oorlog. Een lineaire hiërarchische regressie werd gebruikt om de bijdrage te beoordelen van negatieve levensgebeurtenissen gedurende de kindertijd, lijden onder gevangenschap, levensgebeurtenissen sinds de oorlog en de trajecten van PTSS op het voorspellen van SL 42 jaar na repatriatie. Resultaten: Tegenslagen gedurende het leven verklaarde 50% van de variantie in SL, waarbij trajecten van PTSS de grootste bijdrage leverden, gevolgd door levensgebeurtenissen sinds de oorlog. Negatieve levensgebeurtenissen in de kindertijd voegden alleen aan de verklaarde variantie toe wanneer PTSS trajecten al in ogenschouw waren genomen. Blootstelling aan gevechtssituaties, participatie in aanvullende oorlogen en de ernst van specifieke gebeurtenissen tijdens gevangenschap bereikten de significantie niet, alhoewel deze laatste marginaal bijdroeg aan de verklaarde variantie (p = .069).
Conclusies: Deze studie laat het belang zien van het in meenemen van de voortzetting van posttraumatische psychopathologie samen met negatieve levensgebeurtenissen en hun differentiële implicaties wanneer SL wordt benaderd na extreem trauma. De bevindingen suggereren dat tegenslagen vroeg in het leven een latente factor kunnen zijn die de kwetsbaarheid verhogen op posttraumatische vroegtijdige verouderingsprocessen.
Sleutelwoorden: oorlogstrauma; gevangenschap; negatieve levensgebeurtenissen; verouderingsproces; vroegtijdige veroudering.
Citatie: Rahel Bachem, Jacob Y. Stein, Yafit Levin & Zahava Solomon (2019) What doesn’t kill you makes you feel older: lifespan adversity and its association with subjective age among former prisoners of war, European Journal of Psychotraumatology, 10:1, DOI: 10.1080/20008198.2019.1583522
Vertaling door Steven de Jong
Geaccepteerd op 05 februari 2019, online gepubliceerd op 22 maart 2019
Het European Journal of Psychotraumatology (EJPT) is een peer-reviewed, interdisciplinair wetenschappelijk tijdschrift dat deel uitmaakt van de European Society for Traumatic Stress Studies (ESTSS).
Het EJPT heeft als doel om wetenschappers, behandelaren en experts te betrekken bij de belangrijkste vraagstukken rond stress en trauma, waaronder individuele gebeurtenissen, herhaalde of chronische trauma's, grootschalige rampen en geweld.
