20 maart 2018
Auteurs: Raija-Leena Punamäki, Samir R. Qouta & Kirsi Peltonen
Originele titel: Family systems approach to attachment relations, war trauma, and mental health among Palestinian children and parents
Doel: Trauma heeft invloed op de gehele familie; echter huidig onderzoek richt zich met name op de individuele, of hooguit dyadische benaderingen om families met een traumageschiedenis te analyseren. Deze studie heeft als doel potentiele onderscheidende familietypes te identificeren gebaseerd op hechting, ouderschap en broer/zus relaties, en te analyseren hoe deze familietypes verschillen met betrekking tot oorlogstrauma. Exploratief wordt er gekeken hoe de mentale gezondheid en cognitieve processen van kinderen verschillen tussen deze familietypes.
Methode: Participanten waren Palestijnse moeders en vaders (N = 325) en hun kinderen (1 per familie; 49.9% meisjes; 10-13 jaar oud; M = 11.29 + .68) na de Gaza oorlog van 2008 tot 2009. Beide ouders rapporteerden hun blootstelling aan oorlogstrauma, beschikbaarheid van veilige hechting, werkwijze als ouder, mede als internaliserende en externaliserende symptomen van het kind (Strengths and Difficulties Questionnaire, SDQ). Kinderen rapporteerden hun symptomen van posttraumatische stress stoornis (PTSS; CRIES-R), depressie (Birleson) en SDQ, mede als hun posttraumatische cognities (Children’s Post Traumatic Cognitions Inventory, cPTCI).
Resultaten: Een clusteranalyse identificeerde vier familietypen. De grootste type bestond uit veilige hechting en optimale relaties (veiligheid en positieve relaties—families, 36.2%, n = 102) en de kleinste bestond uit onveiligheid en problematische relaties (onveiligheid en negatieve relaties—families, 15.6%; n = 44). Verder kwamen naar voren, families met onderling verschillende ervaringen (23.0%; n = 65) en matige veiligheid en neutrale relaties (25.2%; n = 71). De onveiligheid en negatieve relaties familietype toonden hogere mate van oorlogstrauma; internaliserende, externaliserende en depressie symptomen onder kinderen; en dysfunctionele posttraumatische cognities dan andere familietypen.
Conclusie: De familiesysteem benadering van mentale gezondheid is nodig in oorlogssituaties en therapeutische interventies voor kinderen zouden dus ook ouders en broers en zussen erbij moeten betrekken. Kennis over unieke familiaire hechtingspatronen is nuttig voor het op maat maken van therapeutische behandelingen en preventieve interventies voor door oorlog getroffen kinderen en families.
Kernwoorden: oorlogstrauma, hechtingsstijlen, posttraumatische stress stoornis (PTSS), depressie, families, Palestijnse
APA formaat citatie: Punamäki, R., Qouta, S. R., & Peltonen, K. (2017). Family systems approach to attachment relations, war trauma, and mental health among palestinian children and parents. European Journal of Psychotraumatology, 8, 1439649. doi:10.1080/20008198.2018.1439649
Vertaling door: Lonneke. I. M. Lenferink
Dit paper was geaccepteerd op 31 januari 2018 en online gepubliceerd op 20 maart 2018.
Originele titel: Family systems approach to attachment relations, war trauma, and mental health among Palestinian children and parents
Doel: Trauma heeft invloed op de gehele familie; echter huidig onderzoek richt zich met name op de individuele, of hooguit dyadische benaderingen om families met een traumageschiedenis te analyseren. Deze studie heeft als doel potentiele onderscheidende familietypes te identificeren gebaseerd op hechting, ouderschap en broer/zus relaties, en te analyseren hoe deze familietypes verschillen met betrekking tot oorlogstrauma. Exploratief wordt er gekeken hoe de mentale gezondheid en cognitieve processen van kinderen verschillen tussen deze familietypes.
Methode: Participanten waren Palestijnse moeders en vaders (N = 325) en hun kinderen (1 per familie; 49.9% meisjes; 10-13 jaar oud; M = 11.29 + .68) na de Gaza oorlog van 2008 tot 2009. Beide ouders rapporteerden hun blootstelling aan oorlogstrauma, beschikbaarheid van veilige hechting, werkwijze als ouder, mede als internaliserende en externaliserende symptomen van het kind (Strengths and Difficulties Questionnaire, SDQ). Kinderen rapporteerden hun symptomen van posttraumatische stress stoornis (PTSS; CRIES-R), depressie (Birleson) en SDQ, mede als hun posttraumatische cognities (Children’s Post Traumatic Cognitions Inventory, cPTCI).
Resultaten: Een clusteranalyse identificeerde vier familietypen. De grootste type bestond uit veilige hechting en optimale relaties (veiligheid en positieve relaties—families, 36.2%, n = 102) en de kleinste bestond uit onveiligheid en problematische relaties (onveiligheid en negatieve relaties—families, 15.6%; n = 44). Verder kwamen naar voren, families met onderling verschillende ervaringen (23.0%; n = 65) en matige veiligheid en neutrale relaties (25.2%; n = 71). De onveiligheid en negatieve relaties familietype toonden hogere mate van oorlogstrauma; internaliserende, externaliserende en depressie symptomen onder kinderen; en dysfunctionele posttraumatische cognities dan andere familietypen.
Conclusie: De familiesysteem benadering van mentale gezondheid is nodig in oorlogssituaties en therapeutische interventies voor kinderen zouden dus ook ouders en broers en zussen erbij moeten betrekken. Kennis over unieke familiaire hechtingspatronen is nuttig voor het op maat maken van therapeutische behandelingen en preventieve interventies voor door oorlog getroffen kinderen en families.
Kernwoorden: oorlogstrauma, hechtingsstijlen, posttraumatische stress stoornis (PTSS), depressie, families, Palestijnse
APA formaat citatie: Punamäki, R., Qouta, S. R., & Peltonen, K. (2017). Family systems approach to attachment relations, war trauma, and mental health among palestinian children and parents. European Journal of Psychotraumatology, 8, 1439649. doi:10.1080/20008198.2018.1439649
Vertaling door: Lonneke. I. M. Lenferink
Dit paper was geaccepteerd op 31 januari 2018 en online gepubliceerd op 20 maart 2018.
Het European Journal of Psychotraumatology (EJPT) is een peer-reviewed, interdisciplinair wetenschappelijk tijdschrift dat deel uitmaakt van de European Society for Traumatic Stress Studies (ESTSS).
Het EJPT heeft als doel om wetenschappers, behandelaren en experts te betrekken bij de belangrijkste vraagstukken rond stress en trauma, waaronder individuele gebeurtenissen, herhaalde of chronische trauma's, grootschalige rampen en geweld.
