25 maart 2019
Auteurs: Yuval Palgi, Amit Shrira, Sharon Avidor, Yaakov Hoffman, Ehud Bodner & Menachem Ben-Ezra
Originele titel: Understanding the Long-Term Connections between Posttraumatic Stress, Subjective Age, and Successful Aging among Midlife and Older Adults
Achtergrond: De aard van de wederkerige relaties tussen PTSS symptomen en proportionele subjectieve leeftijd en hun effecten op succesvol verouderen zijn belangrijke onderwerpen die thans te weinig zijn onderzocht. Het ophelderen van de relaties tussen deze variabelen kent vele theoretische en praktische implicaties voor het begrip over hoe individuen ouder worden in de schaduw van blootstelling aan trauma.
Doel: De huidige studie bekeek de wederkerige relaties tussen PTSS symptomen en proportionele subjectieve leeftijd met een longitudinaal design, en hoe deze variabelen succesvolle veroudering voorspellen.
Methode: Door binnen-regionale willekeurige nummers te draaien verzamelden wij een gestratificeerde steekproef van oudere volwassenen in een gemeenschap woonachtig in het zuiden van Israël. Van die steekproef werden 132 midlife en oudere volwassenen (T1 leeftijd range=50-87, gemiddelde leeftijd =65.84, SD=9.12) driemaal geïnterviewd over een periode van twee jaar en vier maanden (2014 – 2016). Participanten werden gemeten op PTSS symptomen en proportionele subjectieve leeftijd tijdens de eerste twee interviews (T1 en T2) en succesvolle veroudering tijdens het derde interview (T3). PTSS symptomen en proportionele subjectieve leeftijd gemeten tijdens zowel T1 als T2 werden gebruikt als voorspellers en uitkomsten in een cross-lagged model en als voorspellers van succesvolle veroudering op T3.
Resultaten: T1 PTSS symptomen voorspelden een oudere proportionele subjectieve leeftijd op T2, waar de omgekeerde relatie (m.a.w. T1 proportionele subjectieve leeftijd op T2 PTSS symptomen) non-significant was. Aanvullend voorspelden hogere PTSS symptomen en een oudere proportionele subjectieve leeftijd op T2 lagere succesvolle veroudering op T3.
Conclusies: Naast het verhelderen van de temporele sequentie van PTSS en proportionele subjectieve leeftijd, suggereerde de studie dat PTSS en proportionele subjectieve leeftijdsidentiteit beide kunnen zorgen voor hogere vatbaarheid voor minder succesvolle veroudering bij midlife en oudere volwassenen. Zodoende zijn wij voorstanders van verder onderzoek naar de mechanismen onderliggend aan deze gecompliceerde verbanden.
Citatie: Yuval Palgi, Amit Shrira, Sharon Avidor, Yaakov Hoffman, Ehud Bodner & Menachem Ben-Ezra (2019) Understanding the long-term connections between posttraumatic stress, subjective age, and successful aging among midlife and older adults, European Journal of Psychotraumatology, 10:1, DOI: 10.1080/20008198.2019.1583523
Vertaling door Steven de Jong
Geaccepteerd voor publicatie op 5 februari 2019, online gepubliceerd op 25 maart 2019.
Originele titel: Understanding the Long-Term Connections between Posttraumatic Stress, Subjective Age, and Successful Aging among Midlife and Older Adults
Achtergrond: De aard van de wederkerige relaties tussen PTSS symptomen en proportionele subjectieve leeftijd en hun effecten op succesvol verouderen zijn belangrijke onderwerpen die thans te weinig zijn onderzocht. Het ophelderen van de relaties tussen deze variabelen kent vele theoretische en praktische implicaties voor het begrip over hoe individuen ouder worden in de schaduw van blootstelling aan trauma.
Doel: De huidige studie bekeek de wederkerige relaties tussen PTSS symptomen en proportionele subjectieve leeftijd met een longitudinaal design, en hoe deze variabelen succesvolle veroudering voorspellen.
Methode: Door binnen-regionale willekeurige nummers te draaien verzamelden wij een gestratificeerde steekproef van oudere volwassenen in een gemeenschap woonachtig in het zuiden van Israël. Van die steekproef werden 132 midlife en oudere volwassenen (T1 leeftijd range=50-87, gemiddelde leeftijd =65.84, SD=9.12) driemaal geïnterviewd over een periode van twee jaar en vier maanden (2014 – 2016). Participanten werden gemeten op PTSS symptomen en proportionele subjectieve leeftijd tijdens de eerste twee interviews (T1 en T2) en succesvolle veroudering tijdens het derde interview (T3). PTSS symptomen en proportionele subjectieve leeftijd gemeten tijdens zowel T1 als T2 werden gebruikt als voorspellers en uitkomsten in een cross-lagged model en als voorspellers van succesvolle veroudering op T3.
Resultaten: T1 PTSS symptomen voorspelden een oudere proportionele subjectieve leeftijd op T2, waar de omgekeerde relatie (m.a.w. T1 proportionele subjectieve leeftijd op T2 PTSS symptomen) non-significant was. Aanvullend voorspelden hogere PTSS symptomen en een oudere proportionele subjectieve leeftijd op T2 lagere succesvolle veroudering op T3.
Conclusies: Naast het verhelderen van de temporele sequentie van PTSS en proportionele subjectieve leeftijd, suggereerde de studie dat PTSS en proportionele subjectieve leeftijdsidentiteit beide kunnen zorgen voor hogere vatbaarheid voor minder succesvolle veroudering bij midlife en oudere volwassenen. Zodoende zijn wij voorstanders van verder onderzoek naar de mechanismen onderliggend aan deze gecompliceerde verbanden.
Citatie: Yuval Palgi, Amit Shrira, Sharon Avidor, Yaakov Hoffman, Ehud Bodner & Menachem Ben-Ezra (2019) Understanding the long-term connections between posttraumatic stress, subjective age, and successful aging among midlife and older adults, European Journal of Psychotraumatology, 10:1, DOI: 10.1080/20008198.2019.1583523
Vertaling door Steven de Jong
Geaccepteerd voor publicatie op 5 februari 2019, online gepubliceerd op 25 maart 2019.
Het European Journal of Psychotraumatology (EJPT) is een peer-reviewed, interdisciplinair wetenschappelijk tijdschrift dat deel uitmaakt van de European Society for Traumatic Stress Studies (ESTSS).
Het EJPT heeft als doel om wetenschappers, behandelaren en experts te betrekken bij de belangrijkste vraagstukken rond stress en trauma, waaronder individuele gebeurtenissen, herhaalde of chronische trauma's, grootschalige rampen en geweld.
