13 februari 2019
Auteurs: Abigail Powers, Negar Fani, Lauren Murphy, Maria Briscione, Bekh Bradley, Erin B. Tone, Seth D. Norrholm & Tanja Jovanovic
Originele Titel: Attention Bias toward Threatening Faces in Women with PTSD: Eye Tracking Correlates by Symptom Cluster
Dysfunctionele patronen van aandacht voor emotionele stimuli zijn een veelvoorkomend kenmerk van posttraumatische stressstoornis (PTSS), met groeiend bewijs voor vastgehouden aandacht voor bedreigende stimuli bij trauma-voorbeelden. Het blijft echter onduidelijk hoe verschillende PTSS-symptoomclusters zijn geassocieerd met patronen van aandachtsbias, in het bijzonder in stedelijke omgevingen met hoge niveaus van blootstelling aan trauma en PTSS. De huidige studie onderzocht verbanden tussen deze variabelen in 70 getraumatiseerde, primair Afro-Amerikaanse vrouwen. PTSS werd gemeten middels de clinicus-gescoorde PTSS Schaal, en eye tracking werd gebruikt om aandachtspatronen te meten terwijl participanten aan een aandachtsbias (dot probe) taak met emotionele gezichten deelnamen; gemiddelde initiële fixatie (1 sec) en dwell-duur (totale tijd besteedt aan kijken naar emotionele gezichten versus neutrale gezichten tijdens de 5 sec taak) werden gebruikt om patronen van aandachtsbias richting emotionele gezichten te meten. Vrouwen met PTSS toonden significant hogere dwell-duur richting boze gezichten dan vrouwen zonder PTSS (F = 5.16, p<.05). Bivariate correlatieanalyses met het PTSS-symptoomcluster lieten een significant verband zien tussen gemiddelde initiële fixatie richting boze gezichten en hogere niveaus van vermijdingssymptomen (r = 0.29, p<.05), en tussen vastgehouden aandacht voor boze gezichten en hogere niveaus van herbelevingssymptomen (r = 0.24, p<.05). Met gebruik van afzonderlijke lineaire regressiemodellen, gebaseerd op de significante correlaties, vonden wij dat PTSS-vermijdingssymptomen significant gerelateerd waren aan gemiddelde initiële fixatie richting boze gezichten (R2∆=0.09, p<0.05), en PTSS herbelevingssymptomen waren significant gerelateerd aan dwell-duur richting boze gezichten (R2∆=0.06, p<0.05). Deze bevindingen dragen bij aan bewijs dat PTSS is gerelateerd aan zowel initiële waakzaamheid en vastgehouden aandacht voor bedreiging, en dat sommige symptoomclusters aandachtsbiases kunnen aandrijven of sterker kunnen worden beïnvloed door aandachtsbiases, wat voordelen benadrukt van het bespreken van aandachtsbiases binnen behandeling.
Sleutelwoorden: aandachtsbias; eye tracking; trauma; PTSS; stedelijke populatie
Citatie: Abigail Powers, Negar Fani, Lauren Murphy, Maria Briscione, Bekh Bradley, Erin B. Tone, Seth D. Norrholm & Tanja Jovanovic (2019) Attention bias toward threatening faces in women with PTSD: eye tracking correlates by symptom cluster, European Journal of Psychotraumatology, 10:1, DOI: 10.1080/20008198.2019.1568133
Vertaald door: Steven de Jong
Geaccepteerd voor publicatie op 29 december 2018, online gepubliceerd op 13 februari 2019.
Originele Titel: Attention Bias toward Threatening Faces in Women with PTSD: Eye Tracking Correlates by Symptom Cluster
Dysfunctionele patronen van aandacht voor emotionele stimuli zijn een veelvoorkomend kenmerk van posttraumatische stressstoornis (PTSS), met groeiend bewijs voor vastgehouden aandacht voor bedreigende stimuli bij trauma-voorbeelden. Het blijft echter onduidelijk hoe verschillende PTSS-symptoomclusters zijn geassocieerd met patronen van aandachtsbias, in het bijzonder in stedelijke omgevingen met hoge niveaus van blootstelling aan trauma en PTSS. De huidige studie onderzocht verbanden tussen deze variabelen in 70 getraumatiseerde, primair Afro-Amerikaanse vrouwen. PTSS werd gemeten middels de clinicus-gescoorde PTSS Schaal, en eye tracking werd gebruikt om aandachtspatronen te meten terwijl participanten aan een aandachtsbias (dot probe) taak met emotionele gezichten deelnamen; gemiddelde initiële fixatie (1 sec) en dwell-duur (totale tijd besteedt aan kijken naar emotionele gezichten versus neutrale gezichten tijdens de 5 sec taak) werden gebruikt om patronen van aandachtsbias richting emotionele gezichten te meten. Vrouwen met PTSS toonden significant hogere dwell-duur richting boze gezichten dan vrouwen zonder PTSS (F = 5.16, p<.05). Bivariate correlatieanalyses met het PTSS-symptoomcluster lieten een significant verband zien tussen gemiddelde initiële fixatie richting boze gezichten en hogere niveaus van vermijdingssymptomen (r = 0.29, p<.05), en tussen vastgehouden aandacht voor boze gezichten en hogere niveaus van herbelevingssymptomen (r = 0.24, p<.05). Met gebruik van afzonderlijke lineaire regressiemodellen, gebaseerd op de significante correlaties, vonden wij dat PTSS-vermijdingssymptomen significant gerelateerd waren aan gemiddelde initiële fixatie richting boze gezichten (R2∆=0.09, p<0.05), en PTSS herbelevingssymptomen waren significant gerelateerd aan dwell-duur richting boze gezichten (R2∆=0.06, p<0.05). Deze bevindingen dragen bij aan bewijs dat PTSS is gerelateerd aan zowel initiële waakzaamheid en vastgehouden aandacht voor bedreiging, en dat sommige symptoomclusters aandachtsbiases kunnen aandrijven of sterker kunnen worden beïnvloed door aandachtsbiases, wat voordelen benadrukt van het bespreken van aandachtsbiases binnen behandeling.
Sleutelwoorden: aandachtsbias; eye tracking; trauma; PTSS; stedelijke populatie
Citatie: Abigail Powers, Negar Fani, Lauren Murphy, Maria Briscione, Bekh Bradley, Erin B. Tone, Seth D. Norrholm & Tanja Jovanovic (2019) Attention bias toward threatening faces in women with PTSD: eye tracking correlates by symptom cluster, European Journal of Psychotraumatology, 10:1, DOI: 10.1080/20008198.2019.1568133
Vertaald door: Steven de Jong
Geaccepteerd voor publicatie op 29 december 2018, online gepubliceerd op 13 februari 2019.
Het European Journal of Psychotraumatology (EJPT) is een peer-reviewed, interdisciplinair wetenschappelijk tijdschrift dat deel uitmaakt van de European Society for Traumatic Stress Studies (ESTSS).
Het EJPT heeft als doel om wetenschappers, behandelaren en experts te betrekken bij de belangrijkste vraagstukken rond stress en trauma, waaronder individuele gebeurtenissen, herhaalde of chronische trauma's, grootschalige rampen en geweld.
